Αποζημίωση μη Ληφθείσας Άδειας (Πλήρης Οδηγός 2022)

Είτε ανήκετε σε μικρομεσαία είτε σε μεγάλη επιχείρηση, η οργάνωση των ζητημάτων αδείας των εργαζομένων είναι κάτι που θα χρειαστεί να σας απασχολήσει.

Μάλιστα, ένα ιδιαίτερο ζήτημα που θα πρέπει να προσέξετε είναι αυτό της αποζημίωσης μη ληφθείσας άδειας των εργαζομένων σας.

Για το λόγο αυτό, στο παρόν άρθρο θα δούμε μαζί:

Ποιες είναι υποχρεώσεις του εργοδότη σχετικά με την ετήσια άδεια,
Τι ισχύει με την αποζημίωση μη ληφθείσας άδειας και
Την προσαύξηση στην αποζημίωση μη ληφθείσας άδειας

Για την καλύτερη κατανόησή μας, λοιπόν, ας θυμηθούμε πρώτα τι ισχύει για τις υποχρεώσεις των εργοδοτών στο πλαίσιο χορήγησης άδειας.

Ετήσια Άδεια: Οι Υποχρεώσεις του Εργοδότη

Τις υποχρεώσεις των εργοδοτών θα τις εξετάσουμε βάσει της εξής κατηγοριοποίησης.

Τρόπος χορήγησης

Όπως έχουμε ξαναδεί, ετήσια κανονική άδεια ή άδεια αναψυχής αποτελεί το σύνολο των εργάσιμων ημερών άδειας που παρέχονται από την επιχείρηση στον εργαζόμενο εντός του ημερολογιακού έτους απασχόλησης.

Ο εργοδότης μπορεί να χορηγήσει την άδεια:

Α) Είτε συνολικά

Β) Είτε τμηματικά στο ποσοστό της ετήσιας άδειας που αναλογεί στο χρόνο απασχόλησης που έχει συμπληρώσει ο εργαζόμενος.

Η τμηματική χορήγηση άδειας αποφασίζεται μονομερώς από τον εργοδότη κατά το 1ο και 2ο έτος απασχόλησης του εργαζομένου σε αυτόν, ενώ για τα επόμενα έτη απαιτείται προηγούμενη σχετική συνεννόηση μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι:

Κατά τα 2 πρώτα ημερολογιακά έτη οι δικαιούμενες ημέρες άδειας προκύπτουν αναλογικά, αν η εργασιακή σχέση είναι μικρότερη του έτους
Από το 3ο ημερολογιακό έτος δικαιούται όλες τις ημέρες κανονικής άδειας, αν απασχοληθεί έστω 1 ημέρα στο έτος αυτό
Η κανονική άδεια μπορεί να δοθεί μέχρι τις 31/3 του επόμενου έτους
Σε περίπτωση μη λήψης όλων των ημερών κανονικής άδειας οφείλεται αποζημίωση μη ληφθείσας άδειας
Απαγορεύεται η απόλυση κατά τη διάρκεια της κανονικής άδειας

Χρόνος χορήγησης

Ο εργοδότης υποχρεούται να χορηγήσει την ετήσια άδεια εντός του αντίστοιχου έτους ή το αργότερο μέσα στο πρώτο τρίμηνο του επόμενου έτους, εάν το σύνολο των ημερών αδείας δεν έχει εξαντληθεί κατά το προηγούμενο.

Βέβαια, ως πρόσθετος περιορισμός τίθεται το ότι θα πρέπει να παράσχει την άδεια εντός διμήνου από την ημερομηνία αίτησης χορήγησης που υπέβαλε ο εργαζόμενος.

Αποδοχές αδείας

Σε κάθε περίπτωση, ο εργοδότης οφείλει να καταβάλει στον εργαζόμενο που λαμβάνει άδεια τις αποδοχές αδείας και το επίδομα αδείας.

Οι αποδοχές αδείας αποτελούν οι συνήθεις αποδοχές που θα λάμβανε εάν εργαζόταν κανονικά στην επιχείρηση, ενώ το επίδομα αδείας είναι ίσο με το σύνολο των αποδοχών των ημερών αδείας που έλαβε ο εργαζόμενος.

Ωστόσο, το επίδομα αδείας δεν μπορεί να υπερβαίνει τις αποδοχές ενός 15ημέρου απασχόλησης για τους υπαλλήλους με μηνιαίο μισθό ή ενός 13ημέρου απασχόλησης για τους υπαλλήλους με ημερομίσθιο, ποσοστά, κατά μονάδα εργασίας ή άλλο τρόπο.

Παρά τα παραπάνω, είναι δυνατόν ο εργαζόμενος να μην κάνει χρήση του συνόλου της αδείας του, γεγονός που γεννά για τον εργοδότη την υποχρέωση αποζημίωσης αδείας που θα δούμε παρακάτω.

Τι Ισχύει με την Αποζημίωση μη Ληφθείσας Άδειας

Σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι δυνατόν ένας εργαζόμενος να μην εξήντλησε το σύνολο των ημερών αδείας του λόγω λήξης της εργασιακής σχέσης.

Η λήξη της εργασιακής σχέσης μπορεί να υπήρξε αποτέλεσμα οικειοθελούς αποχώρησης του εργαζομένου, απόλυσης, παρόδου του προκαθορισμένου διαστήματος της σύμβασης ορισμένου χρόνου, κ.ά.

Για το υπόλοιπο της άδειας που δεν λήφθηκε, λοιπόν, ο εργοδότης έχει την υποχρέωση να καταβάλει στον εργαζόμενο αποζημίωση μη ληφθείσας αδείας.

Η αποζημίωση μη ληφθείσας αδείας περιλαμβάνει διαφορετικά ποσά αναλόγως του χρόνου προϋπηρεσίας στον εργοδότη.

Ειδικότερα, κατά το πρώτο και το δεύτερο έτος απασχόλησης, ο εργοδότης οφείλει να καταβάλει στον εργαζόμενο ως αποζημίωση αδείας 2 ημερομίσθια ή 2/25 του μισθού για κάθε μήνα απασχόλησης, παράλληλα με 2 ημερομίσθια ως επίδομα με τον περιορισμό και πάλι του 15ημέρου ή 13ημέρου εργασίας αντίστοιχα.

Αντιθέτως, για τα επόμενα έτη απασχόλησης, ο εργοδότης καταβάλλει ως αποζημίωση ό,τι θα κατέβαλε, εάν είχε ληφθεί το σύνολο της άδειας, περιλαμβανομένων των αποδοχών πλήρους αδείας και του επιδόματος αδείας.

Σε κάθε περίπτωση, η αποζημίωση μη ληφθείσας άδειας δεν υπόκειται σε ασφαλιστικές εισφορές.

Ωστόσο, κάτι που θα πρέπει να προσέξει ο κάθε ο εργοδότης είναι ότι η αποζημίωση μη ληφθείσας άδειας είναι δυνατόν να προσαυξηθεί στην περίπτωση που θα δούμε αμέσως παρακάτω.

Προσαύξηση Αποζημίωσης μη Ληφθείσας Άδειας

Όταν η σχέση εργασίας έληξε και ο εργαζόμενος δεν εξήντλησε το σύνολο της άδειάς του λόγω άρνησης του εργοδότη να του χορηγήσει την άδεια, τότε η αποζημίωση αδείας καταβάλλεται προσαυξημένη κατά 100%.

Για την προσαύξηση αυτή, αρκεί αίτημα χορήγησης άδειας από τον εργαζόμενο και αδικαιολόγητη άρνηση του εργοδότη να του τη χορηγήσει εντός του ημερολογιακού έτους απασχόλησης ή τουλάχιστον μέχρι το πρώτο τρίμηνο του επόμενου ημερολογιακού έτους.

Τυχόν συμφωνία μεταξύ του εργοδότη και του εργαζομένου να μεταφερθεί η άδεια σε χρονικό διάστημα πέραν των ορίων που αναφέρθηκαν θεωρείται άκυρη και, επομένως, η υποχρέωση καταβολής της αποζημίωσης με προσαύξηση 100% διατηρείται.

Στο σημείο αυτό, αξίζει να σημειώσουμε ότι η προσαύξηση αυτή αφορά μόνο τις αποδοχές αδείας που καταβάλλονται ως αποζημίωση και όχι το επίδομα αδείας που καταβάλλεται μαζί με αυτές.

Με Λίγα Λόγια

Από όλα τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι η αποζημίωση λόγω μη ληφθείσας άδειας μπορεί να αποτελέσει ένα ξαφνικό έξοδο για κάθε εργοδότη-επιχείρηση, καθώς εξαρτάται από τον αστάθμητο παράγοντα της λύσης της εργασιακής σχέσης.

Για το λόγο αυτό, η KRS σας καθοδηγεί στην προετοιμασία και οργάνωση του λογιστικού και μισθοδοτικού πλάνου, ώστε να μπορείτε να προσαρμοστείτε σε τέτοιου είδους αιφνίδιες απαιτήσεις.

Εάν, λοιπόν, επιθυμείτε συμβουλευτικές υπηρεσίες μισθοδοσίας, σχεδιασμού στρατηγικής μισθολογικού κόστους, αλλά και άλλες, δεν έχετε παρά να επικοινωνήσετε μαζί μας προκειμένου να ενημερωθείτε πληρέστερα και να γνωρίσετε τις λύσεις που ανταποκρίνονται στις ανάγκες σας!